ماه تنها ماهواره زمین است که بر روی آن اثر گرانشی دارد که به وضوح در جزر و مد دریا یا اقیانوس دیده می شود. به نوبه خود، زمین تأثیر حتی بیشتر بر ماه می گذارد و از چرخش ماهواره به دور محور خود جلوگیری می کند. ماه همیشه فقط با یک طرف رو به سیاره ما است و به دلیل مدار بیضی شکل، می توان آن را هم در 100٪ (با ماه کامل) و هم در 0٪ (با یک ماه جدید) روشن کرد.
فازهای ماه
ماه در 27.3 روز یک دور به دور زمین می چرخد و دوره سینودی آن 29.5 روز (709 ساعت) طول می کشد. در طی آن، ماهواره از 8 مرحله اصلی عبور می کند: از ماه جدید تا ماه کامل و سپس به ماه قدیمی. مرز بین قسمت روشن و بدون نور سطح ماه به طور مداوم در حال تغییر است، به همین دلیل است که یک ماهواره از زمین می تواند مانند یک دایره، ماه یا هلال کامل به نظر برسد. و خطی که قلمرو روشن و بدون نور را جدا می کند، ترمیناتور نامیده می شود.
مدت زمان فاز قمری یک مقدار متغیر است و می تواند از 3 تا 4 روز متغیر باشد. هر ماه، ماهواره زمین به مدت 14.77 روز توسط خورشید روشن می شود و 14.77 روز در تاریکی می ماند. و این در مورد کل منطقه ماه صدق می کند، و نه فقط قسمت قابل مشاهده آن که به سمت زمین چرخیده است. سمت دور ماه با همین فرکانس روشن می شود، اما ما نمی توانیم این پدیده را از سطح زمین مشاهده کنیم.
در مورد تعداد فازهای ماه، این یک مقدار شرطی است که در فرهنگ های مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، در هاوایی، 30 مرحله قمری به طور سنتی متمایز شد - یکی برای هر روز از ماه. اما مدل غربی به طور کلی در جهان پذیرفته شده است و چرخه ماه را به 8 مرحله تقسیم می کند:
- ماه نو. این ماهواره در راستای خورشید و زمین است و از سیاره ما قابل مشاهده نیست. قسمت قابل مشاهده ماه کاملاً پوشیده است، در حالی که سمت دور کاملاً روشن است.
- ماه نو. ماهواره به شکل هلالی نازک در آسمان دیده می شود.
- ربع اول. در عرض 3-4 شب، ماه به صورت یک ماه در آسمان ظاهر می شود و روشنایی سطح آن به تدریج تا 50% افزایش می یابد.
- ماه در حال افزایش. با پیشرفت ماه، جسم آسمانی به تدریج به یک دایره کامل تبدیل می شود.
- ماه کامل. در این مرحله، سمت ماهواره رو به زمین کاملاً روشن می‌شود و تمام شب در آسمان رصد می‌شود.
- ماه رو به زوال. قسمت نورانی شروع به کاهش می کند - در طرف مقابل قسمتی که در سه ماهه اول افزایش یافته است.
- ربع سوم. مساحت سطح ماه روشن به تدریج به 50٪ کاهش می یابد.
- ماه قدیم. مرحله نهایی چرخه، که در طی آن قسمت قابل مشاهده ماهواره از زمین به صورت یک هلال نازک مشاهده می شود، پس از آن کاملاً مبهم می شود و دوباره ماه جدید رخ می دهد.
در فازهای مختلف، طول‌های دایره البروجی خورشید و ماه 0، 90، 180 و 270 درجه متفاوت است. این مربوط به چهار مرحله اصلی است: ماه جدید، ماه در حال افزایش، ماه کامل و ماه در حال رو به پایان است. با توجه به مدار دایره البروجی ماهواره، تغییرات فاز آن در نقاط مختلف زمین با کمی تاخیر مشاهده می شود. به طور متوسط، هر چرخه اصلی (1 از 4) 7.38 روز یا یک چهارم ماه سینودی طول می کشد.
چرا به تقویم قمری نیاز داریم
برای بسیاری از ادیان جهان، تقویم قمری مبنایی برای تعیین تعطیلات سالانه است که اغلب در تاریخ‌های مختلف قرار می‌گیرند. یک مثال واضح عید پاک است که با تقویم قمری گره خورده است و سالانه در طیف گسترده ای از تاریخ جشن گرفته می شود: از 4 آوریل تا 8 مه. فازهای ماه نیز به طور گسترده در طالع بینی و باطن شناسی، از جمله برای نوشتن طالع بینی و پیش بینی استفاده می شود.
اگر در مورد اهمیت عملی فازهای قمری صحبت کنیم، آنها برای کشاورزی مهم‌تر هستند. چرخه تعیین می کند که در چه زمانی بهتر است کاشت، آبیاری و برداشت را سازماندهی کرد. و این در مورد تمام محصولات کشاورزی صدق می کند: غلات، سبزیجات و میوه ها. در نهایت، تقویم قمری برای پرتاب فضاپیماهایی که وارد مدار زمین و فراتر از آن می شوند ضروری است. اگر در یک فاز نامطلوب پرتاب کنید، گرانش ماهواره در پرواز اختلال ایجاد می کند و بالعکس.
به طور خلاصه، می توانیم بگوییم که فقط دو فاز ماه مطلق وجود دارد: ماه نو و ماه کامل. فازهای باقیمانده میانی هستند و تنها منعکس کننده انتقال تدریجی از صفر به صد درصد روشنایی ماهواره زمین هستند. طبق تحقیقات، ماه نه تنها بر جزر و مد، بلکه بر زندگی همه موجودات زنده روی زمین نیز تأثیر می گذارد. بنابراین، تقویم قمری نه تنها از نظر باطنی یا مذهبی، بلکه از نظر عملی نیز مهم است!
